50/50

خیلی وقت بود که شب تنها فیلم ندیده بودم. از بین لیست بلندبالای فیلم های ندیده ام اتفاقی این رو انتخاب کردم. اول فیلم وقتی جوزف گوردون رو دیدم که در حال دویدن هست مطمئن شدم که تا آخر این فیلم رو میبینم. برعکس خیلی از فیلم ها که بدلیل جذاب نبودن تقسیمشون میکنم و هر بار نیم ساعت ازشون رو میبینم این رو کامل و یکجا دیدم. داستان فیلم چیز جدیدی نبود البته، هرچند راجع بهش چیزی نمیگم تا برای اونایی که ندیدن اسپویل نشه. ولی آخر فیلم راضی بودم از انتخابم. و اگه بخوام دسته بندیش کنم جزو فیلم هائیه که ارزش دیدن داره.
کارگردان: جاناتان لوین