صبحی که هرگز نیامد

هر صبح باید بیدار بود. هر صبح باید رفت و پنجره را باز کرد و مشغول تماشای خیابان شد. باید جلوی پنجره ایستاد و هوای تازه صبح را مکید و هدیه به شش هایی داد که هنوز نفس کشیدن را از یاد نبرده اند.
فرقی نمیکند شب چگونه گذشت، هر صبح دوباره زنده میشوی و میشویم. صبح بزرگترین پاداش برای کسانیست که روز قبل زنده مانده اند. صبح همیشه پر از امید است. صبج آغاز یک زندگی جدید است. صبح زمانی ست که تو میتوانی تمام اتفاقات گذشته را فراموش کنی.. هر صبح میشود همه چیز را از نو شروع کرد. صبح مثل معجره میماند.