جنگل آسفالت

به نام تو که اسم رمز ماست
شب مهسا، طلوع صد نداست
بخوان که شهر، سرود زن شود
که این وطن، وطن شود
شباهنگام، میان کوچه‌هاست
به در کوبد، که نوبت شماست
برادرم، که سنگر من است
چو سایه‌سار روشن است
دویدنش، فراخ سینه‌اش
چو جان‌پناه و مامن است
بر تن شاهدان، تازیانه می‌زنند
این ز جان خستگان پاره تن منند
به جای او، به قلب من بزن
جهان ترانه می‌شود
امان بده، ببوسمش به خون
که جاودانه می‌شود
بسته بالای سر گیسوان چه هیبتی است
کشته‌اند هر که را راوی جنایتی است
سفر چرا؟ بمان و پس بگیر
ز جورشان نفس بگیر
بخوان که شهر سرود زن شود
که این وطن وطن شود

یه پسر یکشنبه 17 مهر 1401 ساعت 10:49

0 نظر

جوانان وطن

خب خب خب دوباره رسیدیم به این وبلاگ کوفتی. دوباره نت قطع شد و ما در حال گذراندن با اینترانت هستیم.
امروز وسط درگیری ها بودم.. وسط اعتراضات.. و چیزی که نظرمو بشدت جلب کرد شجاعت دهه هشتادی ها بود.. بچه های 15-16 ساله بی پروا.. که نمیخوان بذارن جوونیشون و زندگیشون بدست دیو سیاه جمهوری اسلامی از بین بره. خیلی جرات داشتن واقعا.. و اینظوری بود که خود من اون وسط در برابر اینها مثل موش بودم.
خیلی فکر کردم که چرا اونها تا این حد شهامت و جسارت دارن.. انگار جمهوری اسلامی مارو اخته کرده..ولی واقعیت وقتی میرسی به بالای سن سی.. تنها به خودت فکر نمیکنی.. مسئولیتی که بر دوشت هست رو بیشتر از خودت بهش اهمیت میدی..من باید سالم برمیگشتم خونه چون مادر پیرم منتظر بود تا برم و شام درست کنم. فکر اینکه اگه اتفاقی برام بیفته چی ممکنه به سر مادرم بیاد کلا نابودم میکرد. ولی از طرفی نمیتونستمم خونه بشینم و توی این اعتراضات مثل تماشاگر باشم. هرچند شهامتم به اندازه نسل جدید نبود ولی نا امید کننده هم نبودم.

یه پسر پنج‌شنبه 31 شهریور 1401 ساعت 02:07

1 نظر

6

چنان بیگانه ای که حتی نامم را نمیدانی

یه پسر پنج‌شنبه 10 شهریور 1401 ساعت 05:25

0 نظر

5

لذت ببر از مردن خودت...

یه پسر شنبه 22 مرداد 1401 ساعت 18:08

0 نظر

4

میتونست همه چیز چند لول بهتر باشه.. ولی حالا که نیست مهمم نیست.

یه پسر چهارشنبه 12 مرداد 1401 ساعت 04:30

0 نظر

3

بعد از چند روز بالاخره امروز کونم گرفت پاشم تا آتلیه برم و کادوی تولد سارا رو بدم چاپ کنن. قبلشم با بهی خان هماهنگ کرده بودم که بعدِ کار بیاد پیشم.
در واقع اول بهی رو دیدم بعد باهم رفتیم آتلیه. توی اون مدتی هم که طول کشید تا چاپ آماده شه رفتیم بستنی نعمت دوتا آیس پک زدیم. و بهی خان از داستانای توی شرکتشون برام گفت. منم میگفتم. اوهوم. آره. چی میشه. درسته. آره بابا :)))
بعد از آتلیه اس ام اس اومد که گمشید بیاید کارتون آماده ست.
بنظرم که تر تمیز شده بود. اینجا هم بذارم که ببینید شما:

مثل قبل دیگه حال مال ندارم بشینم نقاشی بکشم کادو بدم. عکسشو برداشتم، هفت هشتا فیلتر زدم روش و تمام. خیلی هم عالی شد و بنظرم سارا خانم با همینم کلی خوشحال میشه.
خلاصه فقط مونده تا اداره پست برم اینو واسش بفرستم. البته تولدش بیستم ماه قبل بود.. بهی خان میگفت اگه میخوای کادو بفرستی دیگه با یه ماه دی لِی نفرست. هرچند در خودم نمیبینم فردا صبح پاشم برم اداره پست.. ولی تا دو سه روز آینده دیگه حتما میرم میفرستم که نهایتا با بیست روز تاخیر بدستش برسه.

یه پسر دوشنبه 3 مرداد 1401 ساعت 23:52

0 نظر