معترض کوچولو

اوضاع کمی شلوغه، نمیشه از کنارش بی تفاوت رد شد. من نه به عنوان شخص سیاسی اما به عنوان یه شهروند هیچوقت راضی نبودم از شرایط موجود... ولی توی این اعتراض ها هیچوقت جایگاهی رو متصور نبودم برای خودم. هنوز حسی بهم دست نداده که برم تو خیابون و پیش خودم فکر کنم آره حالا وقت اعتراضه.حرکت های اعتراضی این روزها قطعا با حجمی کمتر از سال 88 درحال جریانه.  اما  اینکه نهاد های امنیتی اینقدر شل عمل میکنن یکمی جای سوال داره. فکر می کنم پشت این همه شلوغی یک ارامشی نزد نهاد های امنیتی و اطلاعاتی هست که میدونن دارن چی کار میکنن. اوضاع کاملا کنترل شده ست..کسانی که دارن بی برنامه و شلخته اعتراض میکنن در واقع نا خواسته پای نهال حکومت رو ابیاری میکنن. اونا بیدی نیستن که با این بادها بلرزن.
توی شعارها مرگ بر///؟!# میشنویم! خنده دار نیست؟ مگه قیام مردم برای چیزی جز تغییر ساختار هستش؟ ما تغییر ساختار میخوایم. ما اصلاح رویه های اشتباه رو میخوایم. ما کار میخوایم. ما نون میخوایم. ما هوا میخوایم. ما قوه قضاییه سالم میخوایم. ما شهرداری درست و درمون میخوایم. ما شفافیت دستگاه های دولتی رو میخوایم...ولی افسوس که شعارها نپخته هستن. شعارهای مرگ بر >؟!!!# کار به جایی نخواهند برد. 
بهرحال من به این برنامه ها خوش بین نیستم. خوش بین نیستم. خوش بین نیستم....