جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- مهر 1401 1
- شهریور 1401 2
- مرداد 1401 6
- آبان 1400 1
- مهر 1400 1
- شهریور 1400 4
- مرداد 1400 9
- تیر 1400 7
- خرداد 1400 8
- اردیبهشت 1400 24
- فروردین 1400 7
- خرداد 1399 1
- آذر 1398 6
- آبان 1398 4
- تیر 1398 1
- خرداد 1398 3
- اردیبهشت 1398 1
- فروردین 1398 1
- بهمن 1397 2
- دی 1397 5
- آذر 1397 1
- آبان 1397 7
- مهر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 5
- تیر 1397 9
- خرداد 1397 9
- اردیبهشت 1397 3
- فروردین 1397 2
- اسفند 1396 2
- بهمن 1396 4
- دی 1396 1
- آذر 1396 4
- آبان 1396 16
- مهر 1396 4
- شهریور 1396 14
- مرداد 1396 1
- تیر 1396 1
- خرداد 1396 2
- اردیبهشت 1395 1
- فروردین 1395 3
- اسفند 1394 4
- بهمن 1394 4
- مرداد 1394 8
- تیر 1394 9
- خرداد 1394 5
- اردیبهشت 1394 8
جستجو
آمار : 419197 بازدید
Powered by Blogsky
دنیای وارونه
انگار که یه قانون باشه. همیشه خدا باید جواب توجه رو با بی توجهی بگیرم. و جواب بی توجهی رو با توجه! تخمی تر از این نمیشه والا :(
یه پسر
دوشنبه 7 آبان 1397 ساعت 00:31
سلام
کاملا موافق هستم که انسان زیاده خواه هست. یه چیزی هم میشه گفت اینکه ما چیزهایی که بعدا به دست میاریم، زمانش گذشته؛ مثه یه قهوه که دوست داری اما وقتی سرد شد دیگه دوستش نداری و نمی نوشی. به همین خاطر هست که میگم انتخاب محدود! زمان محدود! وقتی زمان یه چیزی گذشت دیگه به درد نمیخوره!
سلام.
اره خب من این قسمتشو قبول دارم. فایده نداره لباس آرزوهامون وقتی پوشیده بشه که دیگه برامون تنگ شده. یا آرزوهامون وقتی برآورده شن که تاریخ انقضاشون گذشته باشه.
برعکس بهش نگاه کنیم؟
خیلی چیز هایی که در اختیار داریم، به علت محدودیت انتخابی باب دلمون نیستن و چون چیزی که در اختیار داریم رو دوست نداریم، پس...
درست، من اسم همینو میذارم نمک نشناسی!
ولی حرف من اینه که این داستان حتی برای چیزهایی که ما بعدا هم بدست میاریم صدق میکنه. نمیتونیم اینو نپذیریم که انسان ذاتا زیاده خواهه، طمع داره، هرچقدرم خوب باشه باز یه مقدار کمی از حسادت توی وجودش هست..و خیلی خصلت هایی که نتیجتا باعث میشن انسان از اون چیزی که هست و داره خوشحال نباشه، و برعکس در صدد چیزهایی باشه یا حسرت چیزایی رو بخوره که ممکنه هیچوقت بدست نیاره..
مثل عروسکای پشت ویترین ...اول آرزوتن بعد از به دست اوردن چند روزی ذوقشو داری بعدش میفتن یه گوشه و بعد ترش باید شانس بیارن تا مورد ازمایشای عجیب غریبی که منجر به تیکه تیکه شدن میشه قرار نگیرن ...
انگار هنوز نفهمیدیم هرجا و با هرچی که هرجور باشیم وقتی اسم "آدم" وسط میاد باید قانونا عوض شه...
بنظرم یکی از بزرگترین رسالت های هر انسان اینه که بتونه با این خصلت های زشت درونش بجنگه و از شرشون خلاص شه. تا بلکه در نهایت یکمی آرامش پیدا کنه.
منم گاهی قفل می کنم راجع به این چیزا.. انگار هرکی نسبت بهش بی توجه بوده بیشتر موردلطف خدا قرار می گیره. جواب واقعی چیه نمی دونم
معادلات وقتی به خدا میرسن پیچیده تر میشن. ولی من کلا منظورم آدمها بودن. این داستان از جایی شروع میشه که همه آدمها این خصلت رو دارن یه ذره..
به طور کلی میشه گفت ما چیزی رو که در اختیار داشته باشیم دوست نداریم.